Dave van Roon

The Title is Open

Met:

Erika Cederqvist

Nina Fokker

Cornelia Hanselmann

Sieger Hesselink

Eva Kijlstra

Rianne Meboer

Marjolein Roeleveld

Igor Vrebac

 

Regie: Olivier Provily

Techniek: Dave van Roon, Jeroen de Boer

Productie: Tim Nieburg, Yvonne Guis

Met dank aan: Stella van Leeuwen, Decoratelier

 

 

Vervolg:

 

 

The Title is Open

 

 

De voorstelling

De titel was open, zo ook het stuk en het proces. Voor deze voorstelling met mimers uit verschillende jaren kwam Olivier Provily terug naar school (oud regiestudent) om een improvisatieproces te leiden. Het uitgangspunt was openheid, in haar vele vormen, als openheid in communicate, openheid over verleden, openheid over gevoelens en zo verder. Dit was het resultaat:

 

Piano

De voorstelling begon alsof er geen voorstelling was, gewoon een groep mensen die zich verzamelden bij een piano en praatte over koetjes en kalfjes. Op de achtergrond was deze muziek te horen:

 

Argument

De sfeer was heel aangenaam, tot er tussen Marjolein en Erika een ruzie ontstond,  wat begon als een kleine onenigheid, wat erop uitliep dat oud zeer uitgesproken werd, tot schreeuwens aan toe. Toen de rust wedergekeerd leek maakte Sieger een opmerking die slecht viel "Wat een dooddoener". Igor ging daar vol op in "Hoezo dooddoener?", wat ontaarde in een gevecht en totale chaos.

 

Keelzang

De chaos verstomde in de keelzang van Sieger, terwijl de rest plaats nam op de bankjes.

 

 

Beelden

Het beeld verstilde, de groep werd een organisch object wat langzaam bewoog. Ondertussen vertelde Eva verhalen, zich verbazend over de menselijke interactie. Op de achtergrond klonk:

 

 

Opruimen

De groep werd weer menselijk en kwam verdwaasd uit een trance. Rustig probeerden ze weer orde te scheppen in de chaos en alles op te ruimen.

 

 

 

Verlaten

Een lege ruimte, met niks dan een bankje waar Rianne op zat. Verlaten door de groep, geconfronteerd door de groep.

 

 

 

Achterblijven

En daar zat ze dan, geconfronteerd zichzelf aan het confronteren met herinneringen uit het verleden. Zoals die keer dat ze gelogen had dat ze op vioolles zat en haar moeder er achter kwam toen verwacht werd dat ze samen zouden reiden. En ze een dood liefheersbeestje zag, met de pootjes in de lucht. En langzaam werd het donker.

 

 

Meer weten?

De Backstage is op pagina 2!

 

Pagina's: 1 · 2