Dave van Roon

Residu: Backstage

Op deze foto is goed te zien hoe het hele decor ingedeeld was in vakken afhankelijk van kleur; wit, rood, blauw, bruin en zwart. Daarnaast liepen ze van laag naar hoog.

Quasi last minute werd ik door Juul benaderd voor dit project, maar eigenlijk zou ik gaan helpen met het licht. Uiteindelijk ging klasgenoot Wilfred dat doen en werd ik de vliegmeester. Dat was eigenlijk ook wel leuker, want daar had ik binnen school nog weinig ervaring mee.

Instructie + Veiligheid³

Bij vliegen staat veiligheid voorop en daarom had ik allereerst mijn vlieginstructie met Bas de Bruijn. Daarbij vertelde hij over tuigjes, vliegmiddelen en de regels qua controleroutines en verantwoordelijkheid. Na die instructie mocht ik zelf aan de slag.

Tijdens de instructie maakten we gebruik van een touw wat kon vieren, maar dat ging niet gelijkmatig genoeg en paste niet goed in het beeld. Daarom is het uiteindelijk een takel geworden. Wel met een non-shoot voor de zekerheid. Die kon ik later goed gebruiken, toen bleek dat Rex iedere keer met zijn rug richting het publiek kwam te hangen. De non-shoot verplaatsen bracht hierin een uitkomst.

Vervolgens moest ik zelf instructies gaan geven. Samen met Rex, Juul en Tu kozen we het meest geschikte tuigje. Er waren meerdere opties, maar er moest een gat gemaakt worden in het kostuum voor de haak, dus de keuze was wel belangrijk. Daarnaast kregen Rex en ik een routine, met het optuigen en controleren in het dimmerhok, aanpikken in de brug, communicatietekens.

Ook Esther kreeg instructie, zij moest namelijk Rex los maken als hij op de grond geland was. Maar doordat de non-shoot automatisch omhoog wil en zij vrij kleine handjes heeft was dat even uitzoeken voor we de handigste methode vonden. Maar ze deed het heel goed en is zelfs even komen kijken in de brug.

Geluid

Klasgenoot Wouter Janmaat kwam nog een handje helpen. Vlak voor de eerste voorstelling hebben we namelijk bedacht dat het wel mooi zou zijn om het geluid van de takel uit te versterken met een dikke galm erop.

Het Kraaiennest

Toen ik het vliegen eenmaal onder de knie had, voelde ik een lichte verveling opkomen, dus heb ik de trekkenwand bediening overgenomen en ben ik daarvoor de standen gaan maken (terwijl ik de dag na de laatste voorstelling mijn eerste les trekkenwand kreeg, lekker ironisch). Er was maar één plek mogelijk vanaf waar ik beide tegelijk kon doen, dat was boven in de brug, in de hoek van de zaal. Dat werd mijn kraaiennest.

Leuker werd het nog tijdens de matinee, Wilfred moest toen werken, dus heb ik het licht er toen ook nog bij genomen (op mijn linkerhand). Gelukkig had ik wel de intercom module geïnstalleerd, zodat ik met Jeroen de Boer kon communiceren, die op de grond alles in de gaten hield. En de laatste voorstelling was Wilfred er gewoon weer bij.

Nota Bene: Deze laatste foto's zijn gemaakt door mijn zusje

Pagina's: 1 · 2